این آزمایش با هدف بررسی تاثیر هیومی پتاس در افزایش سطح تحمل به شوری گیاه پوششی فیلا (Phyla nodiflora L.) بر اساس ویژگی های مورفوفیزیولوژیک انجام شد. طرح کرت های خردشده در یک آزمایش گلخانه ای با دو عامل به صورت بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت اصلی شامل شوری کلرید سدیم در 5 سطح مختلف (صفر، 4، 8، 12 و 16 دسی­زیمنس بر متر) بود؛ در حالی که، کرت فرعی شامل سه سطح هیومی پتاس (صفر، 500 و 1000 میلی­گرم) بود. نتایج نشان داد، بدون در نظر گرفتن تیمار کودی، وزن تر شاخساره و کیفیت ظاهری در تیمار شوری 16 دسی زیمنس بر متر در مقایسه با گیاهان شاهد به ترتیب کاهش معنی دار 02/19 و 34/24% نشان دادند. دیگر ویژگی مثبت گیاه فیلا در تنش شوری 16 دسی زیمنس بر متر، وضعیت به نسبت مطلوب رنگدانه های گیاهی بود. افزون بر این، کیفیت ظاهری همبستگی قوی و مثبتی با طول شاخساره، وزن تر و خشک شاخساره و وزن تر ریشه نشان داد. به طور کلی نتایج بیانگر آن بود که فیلا در زمان تنش شوری از ویژگی های رشدی خود کاسته است. بدین ترتیب از کیفیت ظاهری در شوری بالا تا حدودی کاسته شد؛ اما در عوض سبزینگی فیلا در شرایط تنش حفظ شد. بر اساس نتایج وزن تر و خشک شاخساره و ریشه، محتوای نسبی آب (RWC) برگ و کیفیت ظاهری گیاه فیلا تا سطح شوری 8 دسی زیمنس بر متر از وضعیت مطلوبی برخودار بود و نیازی به استفاده از تیمار هیومی­پتاس تا این سطح از تنش وجود ندارد. در سطوح شوری بالا (12 و 16 دسی زیمنس بر متر)، ویژگی های مورفوفیزیولوژیک فیلا کاهش یافت. در نتیجه در سطح شوری بالا برای بهبود وضعیت کلی گیاه، کاربرد هیومی پتاس پیشنهاد می شود. به طوری که، هیومی پتاس 500 میلی گرم بر لیتر سبب افزایش طول شاخساره، تعداد شاخساره جانبی و RWC در سطح شوری 16 دسی زیمنس بر متر شد. افزون بر آن، 1000 میلی گرم بر لیتر هیومی پتاس، سبب بهبود رنگدانه های گیاهی در تیمار شوری 12 دسی زیمنس بر متر گردید.

مقدمه و هدف: در داخل کلروپلاست برگ، رنگدانه های گیرنده تابش خورشید وجود دارند که انرژی را به مرکز واکنش آغاز فتوسنتز انتقال می دهند. مهم ترین این رنگدانه ها کلروفیل ها هستند. هدف از این مطالعه بررسی رنگدانه های فتوسنتزی موجود در گیاه دارویی سماق (Rhus coriaria L.) جمع آوری شده در دو فصل بهار و زمستان بود.روش تحقیق: به منظور این هدف عصاره برگی سماق با کمک استون %80 استخراج شد و در طول موج های 645 نانومتر برای کلروفیل a، 663 نانومتر برای کلروفیل b و 470 نانومتر برای کارتنوئید در سه تکرار (برگ های فوقانی، میانی و تحتانی) به روش اسپتوفتومتری اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Statistics ver.8 تجزیه و تحلیل شدند. مقایسه میانگین داده ها توسط آزمون چنددامنه ای دانکن در سطح p<0.05 انجام شد.نتایج و بحث: نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین مقدار رنگدانه ها در فصول مختلف وجود دارد. مقدار کلروفیلa ، b، کلروفیل کل و کارتنوئید در فصل بهار به طور میانگین به ترتیب برابر با 0.78، 0.24، 1.02 و 3.32 میلی گرم در گرم برگ و در فصل زمستان به ترتیب برابر با 1.55، 0.46، 2.01 و 6.61 به دست آمد. میزان رنگدانه کارتنوئید در گیاه سماق بیشتر از میزان هر کدام از کلروفیل ها بود و به طور کلی میزان رنگدانه ها در اوایل فصل زمستان بیشتر بود. هم چنین به طور کلی مقدار کلروفیل a در مجموع در هر دو فصل بیشتر از کلروفیل b بود که این موضوع در گیاهان دیگر هم اثبات شده است.توصیه کاربردی/ صنعتی: کلروفیل، کارتنوئیدها و مشتقات آن ها از رنگیزه های مهمی هستند که نقش آنتی اکسیدانی مهمی در گیاهان دارویی نظیر سماق دارند وجود مقدار زیادی از آن ها در گیاه سماق، پتانسیل استفاده از آن در صنایع غذایی را آشکار می سازد.

نیتروژن و فسفر مهمترین عناصر غذایی در تغذیه گیاهی به شمار می روند ولی کاربرد نامناسب آنها جنبه های فیزیولوژیکی گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، به منظور بررسی واکنش برخی پارامترهای فیزیولوژیکی گیاه خرفه به تغذیه گیاهی، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در زمان در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، که در آن تغذیه گیاهی به عنوان عامل اصلی در نه سطح شاملT0 : شاهد (عدم مصرف کود)؛T1 : کود مرغی بر اساس نیاز نیتروژن گیاه؛T2 : کود مرغی بر اساس نیاز فسفر گیاه؛T3 : کود گاوی بر اساس نیاز نیتروژن گیاه؛T4 : کود گاوی بر اساس نیاز فسفر گیاه؛T5 : کود شیمیایی معادل T1؛ T6: کود شیمیایی معادل T2؛ T7: کود شیمیایی معادل T3 و T8: کود شیمیایی معادل T4 و تاریخ برداشت به عنوان عامل فرعی در دو سطح شامل دو تاریخ 5 و 25 مرداد ماه بود، انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی از منبع آلی و شیمیایی بر اساس نیاز نیتروژنی و فسفری گیاه خرفه محتوای کلروفیل a و کلروفیل b را نسبت به شاهد به طور معنی داری افزایش دادند. در برداشت اول تیمار T8 با میانگین 0.33 میلی گرم در گرم کمترین میزان کاروتنوئیدها را نشان داد، در برداشت دوم نیز، کمترین میزان کاروتنوئیدها مربوط به تیمار T2 و T7 به ترتیب با میانگین های 0.43 و 0.45 میلی گرم در گرم بود و اختلاف معنی داری با T1و T3 نداشت. در تیمارهای آلی نیز مشاهده شد. میزان تسهیم ماده خشک برگ: ساقه تیمارهای کود مرغی (60.3:39.7) متعادل تر از تیمارهای کود گاوی بود (63.6:36.4). میزان نیترات تیمارهای کود مرغی و کود گاوی به طور معنی داری کمتر از تیمارهای کود شیمیایی بود. به طور کلی می توان اظهار کرد که تغذیه گیاه با منبع کود مرغی برای فتوسنتز و تولید گیاه خرفه نسبت به تامین نیتروژن از کود معدنی و حتی کود گاوی برتری نشان داده و منجر به افزایش قابل ملاحظه تولید و سلامت محصول می شود.

در این پژوهش از سه عصاره طبیعی آب انار، چای قرمز و چای سبز به عنوان رنگدانه در سلول خورشیدی رنگدانه ای استفاده شد. ویژگی های سلول های خورشیدی ساخته شده از این سه رنگدانه طبیعی با استفاده از اندازه گیری های فتوولتایی و روش طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شد. از یک سلول خورشیدی ساخته شده از رنگدانه روتنیم (N719)، به عنوان یک رنگدانه استاندارد، برای مقایسه استفاده شد. سلول های خورشیدی از دو صفحه شیشه ای پوشیده شده با اکسید رسانای شفاف (الکترودهای آند و کاتد) تهیه شدند. لایه نازک آند با استفاده از نانوذرات تیتانیم دی اکسید و به روش دکتر بلید بر روی صفحه شیشه ای رسانا ساخته شد. الکترود کاتد با کاتالیست پلاتین پوشش داده شد. مقایسه این رنگدانه ها با 29 رنگدانه که توسط دیگر پژوهشگران بررسی شده اند نشان داده است که رنگدانه چای قرمز می تواند به عنوان یک رنگدانه مناسب برای سلول های خورشیدی به کار رود. سلول خورشیدی محتوی رنگدانه چای قرمز، ضریب پرشدگی 0.42 و بازده 1.02% را نشان داد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

امروزه با پیشرفت و گسترش چشمگیر سامانه های تصویربرداری فراطیفی استفاده از دانش طیفی مواد برای طراحی و ساخت پوشش های استتاری اجتناب ناپذیر شده است. در این تحقیق به منظور طراحی پوشش های استتار اپتیکی دارای شباهت طیفی مناسب با پس زمینه مورد نظر، ضخامت بهینه ساختار چند لایه ای رنگ دانه های پوشش در محدوده های مرئی و مادون قرمز بازتابی با استفاده از یک فیلتر عبوردهنده تداخلی چند لایه تعیین شده است. در فرایند انجام شده از ماتریس انتقال و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. به عنوان مطالعه موردی، طراحی ساختار چند لایه ای پوشش استتار اپتیکی برای پس زمینه های پوشش گیاهی با استفاده از دو ماده ژرمانیوم و سولفید روی انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان داده است که بر اساس معیارهای شباهت طیفی مختلف و ضریب همبستگی منحنی بازتابندگی طیفی ساختار چند لایه ای پیشنهادشده مشابه پوشش گیاهی مورد نظر است.